Yaşıtları Cin Ali çizerken o sergi açıyordu... Resmin harika çocuğu Bedri Baykam
“Bedri Baykam sergisi yılın en şaşırtıcı ve mutlu sanat olayı bence. Seyirciler, ‘Saygı duyuyor insan bu resimlere’ derken ressam Bedri arkadaşlarıyla tabancalı, yumruklu bir oyun tutuşturmuştu.” Bu cümleler, ilk ‘küratörü’ ressam Kayıhan Keskinok’un bugün meslekte 60’a yakın yılı geride bırakmış Bedri Baykam hakkında yazdığı ilk eleştiri yazısına ait. Tarih, 1963. Sanatçı, altı yaşında! Bedri Baykam ile zamanda geriye yolculuk yapmak için Taksim’deki atölyesinde bir araya geldik…
Gelişmelerden anında haberdar olmak için Google News'te F5Haber'e abone olun
F5Haber'e Google News'te abone olun
Abone OlCHP milletvekili Dr. Suphi Baykam ve mimar-mühendis Mutahhar Baykam’ın ikinci çocuğu olarak 1957’de Ankara’da dünyaya gelen Bedri Baykam “Her gün siyaset konuşulan bir evde doğdum” diye başlıyor anlatmaya: “Ana mönü; hep yurt gezilerinde olan bir baba, aktif çalışan bir anne, bana bakan anneannem ve evimizin ‘Bacı’ isimli yaşlı emektarı, oyuncaklarım, kitaplarım, resimlerim ve devamlı bir heyecan; hırsız-polis veya Kızılderili-kovboy oyunları, sokaklar… Kovboy filmlerinden çok heyecanlanırdım, hemen onları çizmeye koşardım. Resimlerimi ilk kimin fark ettiği aile içinde küçük bir polemik konusudur. Annem, ‘Tabii ki ben! Resimleri benim malzemelerimle yapıyordu, çizimlerindeki kompozisyonun normal bir çocuk resmi olmadığını ilk ben keşfettim!’ derken teyzem Şükran Yalçın ilk resmi onun kucağında yaptığımı söyler. Bence ikisi de haklı.”
6 YAŞINDA MAKALELERE, 11 YAŞINDA KİTABA KONU
Baykam’ın yaptığı resimlere profesyonel gözle bakıp ‘Olağandışı’ diye nitelendiren ilk kişiyse Ankaralı ressam ve eğitmen Kayıhan Keskinok olmuş; anaokulunda yerde resim yaparken keşfetmiş! Baykam anlatmaya devam ediyor: “Çizdiğim deniz ve geminin perspektifine şaşırdı. Gelip bütün resimlerimi gördükten sonra beni dünyanın en büyük ressamlarıyla kıyaslayan, analiz eden makaleler yazdı. Ben 11 yaşındayken hakkımda yazdığı kitap fakültelerde okutuldu. Keskinok’la ilişkim ömür boyu sürdü.” Küçük Bedri, masanın altında oynar gibi yaparken, ailesinin “Bu resimlerden sergi açacağız, aman duymasın, psikolojisi bozulmasın” diye fısıldadığını duyuyordu. İlk sergisi, 1963’te Ankara’daki Sanatsevenler Kulübü’nde açıldı. Ailesi onu açılış kokteyline “Bedri’cim bak resimlerini astık, önünde bir şeyler içeceğiz” diye davet etti. Küçük sanatçı içinse zaten büyütülecek bir şey yoktu… Baykam, “Sürekli psikolojim bozulacak diye triplere girdiklerinden, ben onları yatıştırıyordum” diye anlatıyor.